Plastic walvis komt naar Utrecht

Gepubliceerd op 29 november 2018

In de Utrechtse Catharijnesingel voor TivoliVredenburg verschijnt binnenkort een enorme, plastic walvis – gemaakt van vijf ton zwerfval uit de oceaan bij Hawaii. Op initiatief van de Faculteit Recht, Economie, Bestuur en Organisatie (REBO) van de Universiteit Utrecht komt het kunstwerk voor zes maanden naar Utrecht. “Deze walvis staat symbool voor ons onderzoek naar duurzaam waterbeheer.” Ons waterschap betaalt mee aan de komst van de walvis, om aandacht te vragen voor de problematiek van zwerfafval en microplastics.

Marleen van Rijswick, hoogleraar Europees en nationaal waterrecht en programmaleider van het Utrecht Centre for Water, Oceans and Sustainability Law, was voor een conferentie over duurzaamheid in Brugge. Daar zag ze het kunstwerk Skyscraper voor het eerst. Ze was onder de indruk van het ruim elf meter hoge gevaarte en onderzocht de mogelijkheden om het kunstwerk naar Utrecht te halen.

Met de hulp van verschillende partners, die allemaal even enthousiast zijn over de uitstraling en boodschap van de walvis, lukt dat. De opbouw van de plastic walvis start in december. Op 17 januari (is inmiddels verplaatst naar vrijdagmiddag 18 november - red) is de officiële opening van het kunstwerk. Daarna worden er verschillende evenementen en lezingen rondom de walvis georganiseerd. Het kunstwerk is gedurende zijn tijd in Utrecht voor iedereen te zien.

Zwerfafval en plastic in De Stichtse Rijnlanden

Voor het waterschap is plastic en zwerfafval in het water zowel een probleem voor beheer als voor de ecologie. Onze rayonmedewerkers zijn één tot twee uur per dag bezig om afval uit het oppervlaktewater te halen. Het kost tijd, geld en moeite om dat afval weg te brengen en te verwerken; daar betalen we alleen de gemeente Utrecht al 100.000 euro per jaar voor. Bovendien breekt plastic af tot kleinere deeltjes, die in de magen van waterdieren en diertjes terechtkomen, met alle gevolgen van dien. Die kleinere deeltjes komen overigens via meerdere routes in het water, ook bijvoorbeeld via het wassen van synthetische kleding en het bandenslijpsel van autobanden. Er zijn dus vele bronnen en iedereen kan wat doen om de vervuiling kleiner te maken. Bijvoorbeeld door na te denken over welke kleding je koopt, bepaalde waszakken te gebruiken die synthetische vezels afvangen, of zoiets simpels als je autobanden opgepompt houden.