Regionale keringen
Binnen het beheergebied van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden ligt ruim 300 kilometer aan regionale keringen. Deze dijken worden genormeerd door de provincies op basis van de Waterwet en beschermen het achterland tegen overstromingen. De regionale keringen zijn heel verschillend van karakter. Op sommige plekken, zoals langs de Wierickes en de Grecht, zijn ze duidelijk herkenbaar in het landschap. Op andere plekken is dat veel minder het geval: er ligt bijvoorbeeld een weg op de kering of er staan huizen op.
Normen
Voor de regionale keringen zijn normen vastgesteld, die afhankelijk zijn van het risico op economische schade na het bezwijken van de waterkering. Hoe groter de gevolgen van een breuk in de kering, hoe hoger de veiligheidsklasse. Een kering die een woonwijk beschermd heeft daardoor een strengere norm dan een kering die een polder met weiland beschermt. De provincies stellen de normen vast en zien erop toe dat het waterschap eraan voldoet.
Toetsing
De regionale keringen worden getoetst om te beoordelen of ze nog voldoen aan de veiligheidsnormen. Daarbij wordt niet alleen gekeken naar de afmeting en sterkte van het dijklichaam zelf, maar ook naar het effect van objecten in en op de dijk.
Door o.a. bodemdaling, klimaatverandering, nieuwe technische inzichten en veranderingen in de fysieke omgeving is het noodzakelijk om de veiligheid van dijken regelmatig opnieuw te toetsen. Elke 12 jaar worden de dijken daarom opnieuw getoetst.
De resultaten van de toetsing worden onder andere gebruikt om de versterkingsopgave in beeld te brengen. Na deze versterking kan de dijk weer vooruit tot de volgende toets ronde. De laatste toetsronde wordt eind 2024 afgerond.
In de polders die beschermd worden door dijken die niet voldoen, bestaat geen direct gevaar. Wel is het waterschap extra alert bij zware omstandigheden, zoals langdurige regenval en extreme droogte.
Jaarlijks rapporteren we over de staat van de primaire en regionale keringen; zie hiervoor de pagina over veilige dijken.
Legger
De ligging van en de omvang van de regionale waterkeringen is vastgelegd in de Legger regionale waterkeringen.